സുഭിക്ഷമായി ഭക്ഷണം കഴിച്ചും ...
പുതച്ചു മൂടി കിടന്ന് സുഖ നിദ്ര പൂണ്ടപ്പോഴും..
എന്റെ ചുറ്റുമുള്ളവർ പലരും എല്ലാം നഷ്ടമായി..
പേമാരി തോൽക്കുന്ന കണ്ണീര് പെയ്തുമായി.. ജീവൻ വാരിക്കെട്ടി എവിടൊക്കെയോ ഏതൊക്കെയോ ഇടങ്ങളിൽ അഭയം തേടുന്ന കാഴ്ചകൾ...
അതിന്റിടയിലും നമുക്കിടയിൽ മനുഷ്യത്വം ബാക്കി നിക്കുന്നു എന്ന ഹൃദയസ്പർശിയായ  ഓര്മപെടുത്തലുകള്‍...
തിരിച്ചറിവിന്റെയും..ഒപ്പം ആത്മവിമര്ശനത്തിന്റെയും നാളുകൾ.....
നമ്മുടെ ചിന്തകളെ ശുദ്ധീകരിക്കുവാനും .. കേവലം മനുഷ്യരാണെന്നു ഓര്മപെടുത്തുവാനും  ..
.നമുക്കുള്ളിലെ നന്മയുടെ നീരുറവ വറ്റിയിട്ടില്ലന്നു ബോധ്യപെടുത്തുവാനും ഒരു പ്രളയം ഉണ്ടാകേണ്ടി വന്നു ...
ഇനി തെളിയുന്ന സൂര്യ കിരണങ്ങൾ നമ്മുടെ ചിന്തകളിൽ കൂടി പ്രകാശം നിറച്ചിരുന്നെങ്കിൽ....
പ്രളയം തിരികെ ഏല്പിച്ച നന്മയുടെ നീർച്ചാലുകൾ വറ്റാതിരുന്നിരുന്നെങ്കിൽ.....l